ΜΕΛΗ: ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ – ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ

Νικόλας Χρηστάκης

  • Ντάλη Ε., & Χρηστάκης, Ν. (2022). Ο ψηφιακός άλλος ως απειλή. Διαδικτυακές όψεις απιστίας. Στο Α. Σιδηροπούλου (Επιμ.) Σημείο Δι-επαφής. Συντροφικότητα και σχέσεις οικειότητας στην ψηφιακή εποχή (187-220). Αθήνα: Παπαζήσης.
  • Ntali, E., & Christakis, N. (2021). Being the Infidelity Partner: Narratives of Lived Experiences in an Online Support Group. Interpersona: An International Journal on Personal Relationships, 15(2), 197-211.
  • Βασιλοπούλου, Μ., & Χρηστάκης, Ν. (2018). Ηχογραφώντας την υπερνεωτερικότητα: τα σημεία των υπερνεωτερικών καιρών και η ανίχνευσή τους στον δίσκο των Foxygen …And star power. Στο Γ. Κολοβός, & Ν. Χρηστάκης (Επιμ.). Το ροκ πέθανε-ζήτω το ροκ! Κείμενα για το ροκ και άλλες σύγχρονες μουσικές κουλτούρες (σσ. 140-173). Αθήνα: Eκδόσεις Απρόβλεπτες.
  • Γερακοπούλου, Π., & Χρηστάκης, Ν. (2017). Star Trek: εξερευνητικοί και κατακτητικοί αναστοχασμοί τηλεθέασης. Στο Β. Βαμβακάς, & Α. Γαζή (Επιμ.), Αμερικανικές τηλεοπτικές σειρές στην Ελλάδα: ιδεολογικές αντιφάσεις, πολιτισμικά πρότυπα και ψυχοκοινωνικές διεργασίες (σς. 441-472). Αθήνα: Παπαζήσης.
  • Χρηστάκης, Ν., & Καλαμπαλίκης, Ν. (2016). Εισαγωγή στην επιστημολογία των κοινωνικών αναπαραστάσεων και την ψυχολογία του κοινωνικού μέσω της σκέψης του Serge Moscovici. Επιστήμη και Κοινωνία, 35, 189-216.
  • Χρηστάκης, Ν. (2014). Πλήθος και κοινό μεταξύ ψυχολογικού και κοινωνιολογικού: όψεις της κοινωνικής σκέψης του Gabriel Tarde. Επιστήμη και Κοινωνία, 32, 171-198.
  • Χρηστάκης, Ν. (2013). Μουσική ροκ, μεταξύ κοινωνικών και επιστημονικών αναπαραστάσεων. Στο Μ. Μεϊμάρης (Επιμ.), Τμήμα επικοινωνίας και μέσων μαζικής ενημέρωσης. 20 χρόνια και κάτι… (σς. 320-331). Αθήνα, Gutenberg.
  • Χρηστάκης.Ν. (2013). Ο αληθινός εαυτός του Sugar Μan: αυτοσχεδιάζοντας μαθήματα (όχι και τόσο ανύπαρκτης) μαζικής και πολιτικής ουσίας. Χρόνος, 8 http://www.chronosmag.eu/index.php/ss-lth-sugar-an.html
  • Χρηστάκης, Ν. (2011). Η Ψυχολογία των μαζών του Gustave Le Bon και κάποια σχόλια για τη θεώρηση της κοινωνικής επιρροής. Επιστήμη και Κοινωνία,26, 165-182.
  • Χρηστάκης, Ν. (2011). Η επιστήμη κάνει θαύματα! Περί ιεροποίησης της επιστήμης και της τεχνολογίας. Στο Κλ. Ναυρίδης, & Ν. Χρηστάκης (Επιμ.), Κοινωνίες σε κρίση και αναζήτηση νοήματος (σς. 105-118). Αθήνα: Πεδίο.
  • Τριανταφύλλου, Ξ., & Χρηστάκης, Ν. (2008). Αποδομώντας το τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων. Σύγχρονη Εκπαίδευση,152, 115-136.
  • Κωνσταντοπούλου Χρ., & Χρηστάκης, Ν., (2002). Εξουσιαστικά σενάρια διά βίας και πόνου. Στο Κλ. Ναυρίδης (Επιμ.), Εξουσία – Βία – Πόνος ( τ. Α’, Βία και Εξουσία) (σς. 277-293). Αθήνα: Καστανιώτης.
  • Χρηστάκης, Ν. (2001). Τεχνολογία και τελετουργία. Futura. 7, 73-81.
  • Χρηστάκης, Ν. (1999). Ο ευάλωτος άνθρωπος (της σκέψεις αναφορικά με την έκθεση των ψυχολογικών και κοινωνικών προβλημάτων στα σύγχρονα Μ.Μ.Ε.. Στο Στ. Παπαστάμου, Σ. Κανελλάκη, Ά. Μαντόγλου, Ρ. Σαμαρτζή & Ν. Χρηστάκης (Επιμ.), Η ψυχολογία στο σταυροδρόμι των επιστημών του ανθρώπου και της κοινωνίας (σς. 505-610). Αθήνα: Καστανιώτης.
  • Κωνσταντοπούλου, Χρ., & Χρηστάκης, Ν. (1998). Ιστορίες καθημερινής δυστυχίας: όψεις μεταμοντέρνας δραματοποίησης. Στο Π. Παναγιωτοπούλου, Π. Ρηγοπούλου, Μ. Ρήγου, & Σ. Νοτάρης (Επιμ.), Η «κατασκευή» της πραγματικότητας και τα Μ.Μ.Ε. (σς. 254-265). Αθήνα: Αλεξάνδρεια.
  • Χρηστάκης, Ν. (1995). Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και ο ρόλος της στον προσανατολισμό των νέων. Η ανάγκη κριτικής ανάλυσης και πληροφόρησης. Νέα Παιδεία, 76, 119-126.
  • Christakis, N. (1994). Zapping : un nouvel espace-temps télévisuel ? Revue Internationale de Sociologie, 1, (« Paradigmes Esthétiques et Sociétés »), 165-171.
Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία