Αντιλαμβανόμενες Γονικές Πρακτικές Ανατροφής, Ανθεκτικότητα,
Μοναξιά και Ικανοποίηση από τη Ζωή σε Έλληνες αναδυόμενους ενήλικες
κατά την Πανδημία του CΟVID-19
Σύμφωνα με την παρούσα έρευνα, η ψυχική ανθεκτικότητα φάνηκε να προβλέπει θετικά την ικανοποίηση από τη ζωή των αναδυόμενων ενηλίκων που έλαβαν μέρος, ενώ η μοναξιά αποτέλεσε αρνητικό προβλεπτικό παράγοντα της ικανοποίησης από τη ζωή την περίοδο της πανδημίας COVID-19.
Στο πλαίσιο της πανδημίας Covid-19 έχουν διενεργηθεί πολυάριθμες έρευνες εξετάζοντας την ανταπόκριση των ατόμων στις πρωτόγνωρες για τον πλανήτη συνθήκες, αναδεικνύοντας μεταξύ άλλων την ψυχική ανθεκτικότητα, τη μοναξιά και το οικογενειακό περιβάλλον ως παράγοντες που σχετίζονται με την προσαρμογή των ατόμων. Υπό αυτό το πρίσμα και λαμβάνοντας υπόψιν τους στενούς δεσμούς που διακρίνουν την ελληνική οικογένεια στην παρούσα έρευνα εξετάστηκε η σχέση των αντιλαμβανόμενων τύπων γονικής ανατροφής με την ικανοποίηση από τη ζωή των αναδυόμενων ενηλίκων την περίοδο της πανδημίας. Επιπρόσθετα διερευνήθηκαν η ψυχική ανθεκτικότητα και η μοναξιά αναφορικά με την επίδραση που έχουν στην ικανοποίηση από τη ζωή, κατά την περίοδο της πανδημίας στη συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα.
Οι ερευνητικές υποθέσεις συγκροτήθηκαν σύμφωνα με τη βιβλιογραφική ανασκόπηση. Αρχικά, αναμενόταν ότι η αντιλαμβανόμενη συναισθηματική ζεστασιά των γονέων θα συσχετιζόταν θετικά με την ικανοποίηση από τη ζωή και με την ψυχική ανθεκτικότητα, ενώ θα παρουσίαζε αρνητική συσχέτιση με τη μοναξιά. Από την άλλη πλευρά, η αντιλαμβανόμενη απόρριψη και η υπερπροστασία από τους γονείς αναμενόταν ότι θα συσχετίζονταν αρνητικά με την ικανοποίηση από τη ζωή και με την ψυχική ανθεκτικότητα, ενώ θα παρουσίαζαν θετική συσχέτιση με τη μοναξιά. Παράλληλα, είχε γίνει η υπόθεση ότι η ψυχική ανθεκτικότητα θα συσχετιζόταν θετικά με την ικανοποίηση από τη ζωή, ενώ η μοναξιά θα παρουσίαζε αρνητική συσχέτιση. Τέλος, τέθηκε ένα ερευνητικό ερώτημα για το αν και πώς διαφοροποιούνται ως προς την ικανοποίηση από τη ζωή οι αναδυόμενοι ενήλικες που διαμένουν με την οικογένειά τους, από εκείνους που μένουν μόνοι τους. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο βιβλίο: Emerging Adulthood in the COVID-19 Pandemic and Other Crises: Individual and Relational Resources
Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να συμπληρώσουν κλίμακες που μετρούν τις υπό εξέταση μεταβλητές, καθώς και να απαντήσουν σε δημογραφικές ερωτήσεις και σε ερωτήσεις αναφορικά με κάποιες συνήθειες τους την περίοδο της πανδημίας. Τα ερωτηματολόγια συμπληρώθηκαν ηλεκτρονικά από τις 7 Δεκεμβρίου 2020 έως τις 2 Ιανουαρίου 2021 και εξασφαλίστηκε η εθελοντική και ανώνυμη συμμετοχή μέσω της συμπλήρωσης υποχρεωτικής φόρμας συγκατάθεσης. Το δείγμα συγκροτήθηκε από 292 συμμετέχοντες εκ των οποίων 188 είναι γυναίκες και 104 άντρες. Η ηλικία συμμετεχόντων κυμάνθηκε από 18 έως 28 έτη. Αναφορικά με τον τόπο διαμονής τους , οι συμμετέχοντες στην πλειοψηφία τους έμεναν με τη γονεϊκή οικογένεια και ανέφεραν πολύ συχνή χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για την επικοινωνία με την οικογένεια και τους φίλους τους. Πάνω από τους μισούς συμμετέχοντες δήλωσαν ότι οι σχέσεις με την οικογένεια και τους φίλους τους δεν επηρεάστηκαν ούτε θετικά, ούτε αρνητικά κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, οι συμμετέχοντες στην πλειοψηφία τους ανέφεραν ότι είναι ικανοποιημένοι από τη ζωή και σημείωσαν μέτρια επίπεδα μοναξιάς. Τα ευρήματα επιβεβαίωσαν τις ερευνητικές υποθέσεις αναφορικά με τις συσχετίσεις μεταξύ των μεταβλητών. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ιεραρχικής ανάλυσης, η ψυχική ανθεκτικότητα και η μοναξιά (αρνητική συσχέτιση) προέβλεψαν σημαντικά την ικανοποίηση από τη ζωή των συμμετεχόντων, ενώ οι τύποι γονικής ανατροφής δεν αποτέλεσαν στατιστικά σημαντικούς προβλεπτικούς παράγοντες στο τελικό μοντέλο της ιεραρχικής ανάλυσης. Στην παρούσα έρευνα δεν στάθηκε δυνατό να ελεγχθεί αν και με ποιον τρόπο η διαμονή στην πατρική εστία επηρεάζει την ικανοποίηση από τη ζωή των αναδυόμενων ενηλίκων, καθώς οι συμμετέχοντες στην πλειοψηφία τους δήλωσαν ότι διαμένουν με τη γονεϊκή τους οικογένεια.
Συμπερασματικά, η ψυχική ανθεκτικότητα φάνηκε να προβλέπει θετικά την ικανοποίηση από τη ζωή των αναδυόμενων ενηλίκων που έλαβαν μέρος στην έρευνα, ενώ η μοναξιά αποτέλεσε αρνητικό προβλεπτικό παράγοντα. Τα ευρήματα αυτά είναι σύμφωνα με παλαιότερες και σύγχρονες έρευνες που διενεργήθηκαν την περίοδο της πανδημίας. Τέλος, προτείνεται η εξέταση των σχέσεων μεταξύ των αναφερόμενων μεταβλητών σε μεγαλύτερο δείγμα και σε διαφορετική χρονική στιγμή, καθώς και ο έλεγχος της επίδρασης της διαμονής στην πατρική εστία στην ικανοποίηση από τη ζωή των αναδυόμενων ενηλίκων.
Πλήρη στοιχεία της δημοσίευσης:
Papastylianou, A. & Zerva, V. (2023). Perceived Parental Rearing Behaviors, Resilience, Loneliness, and Life Satisfaction Among Greek Emerging Adults During the COVID-19 Pandemic. In S. Leontopoulou & A. Delle Fave (Eds.), Emerging Adulthood in the COVID-19 Pandemic and Other Crises: Individual and Relational Resources (CAPP,17). pp 155-175. Springer.
